Η πορεία του μαθητή από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο είναι μια μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβική, από την εξάρτηση στην ανεξαρτησία, από την υπακοή στην αναζήτηση.
Πέραν όμως από τις αναπτυξιακές, συναισθηματικές και κοινωνικές αλλαγές που τα παιδιά θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στο Γυμνάσιο, υπάρχουν και οι αντικειμενικές διαφορές Δημοτικού-Γυμνασίου. Ο μαθητής έρχεται αντιμέτωπος με νέα δεδομένα: διαφορετικοί καθηγητές, περισσότερα μαθήματα, δουλειά στο σπίτι, εξετάσεις, εργασίες, περισσότερες δραστηριότητες και συνεπώς ευθύνες. Οι απαιτήσεις του Γυμνασίου σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλες από άλλοτε.
Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό αρκετά από τα παιδιά της πρώτης τάξης του Γυμνάσιου να εμφανίσουν δυσκολίες προσαρμογής στη νέα αυτή πραγματικότητα συνήθως από την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν από ένα μήνα μέχρι και ολόκληρη την φοίτηση του παιδιού στο Γυμνάσιο, εάν αυτό δεν λάβει την απαραίτητη στήριξη εγκαίρως.
Ένας από τους πιο εμφανείς τρόπους για να διαπιστώσει κανείς δυσκολίες προσαρμογής είναι η μειωμένη επίδοση των μαθητών στα μαθήματα, ειδικά στα πρώτα tests και στο πρώτο τρίμηνο. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι συχνά υπάρχει πτώση στην επίδοση και στα αποτελέσματα ενός μαθητή που βιώνει δυσκολίες προσαρμογής στο Γυμνάσιο.
Ο μαθητής που αντιμετώπιζε κάποιες αδυναμίες και ελλείψεις στο γνωστικό αντικείμενο του Δημοτικού αποδυναμώνεται ακόμη περισσότερο τώρα που η Ύλη δυσκολεύει και οι απαιτήσεις αυξάνονται ραγδαία.